Çocukken ne mutluyduk Tek derdimiz pamuk şeker O günleri nerede unuttuk? Biz büyüdükçe büyüdü dertler Kahrolsun büyümek,terk edildin olgunluk Tek derdim var şu an: O da pamuk şeker.
1988 yılında bir meteor içinde , Dünya ismini verdiğiniz gezegeninize düştüm.Sizin deyiminizle "dünyaya geldim".19 yıl boyunca siz insanlar hakkında birçok şey öğrendim.Duygularınızı öğrendim herşeyden önemlisi:aşk,nefret,mutluluk,hüzün,neşe,şükran,acı,yas...Bütün bunları hissetme yeteneğine sahiptiniz ve bu yüzden büyüleyiciydiniz.Ben de biraz daha burada kalıp sizi araştırmaya karar verdim.Çünkü şu ana kadar gördüğüm bütün canlılardan daha karmaşıktınız.19 yıldır aranızda yaşıyor ve sizi daha iyi anlamak için sizden biri olmaya çalışıyorum.Gündüzleri Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi öğrencisi "T.K.",geceleri ise gerçekleri arayan "UykusuzUzaylı" oluyorum.İnanın ki türünüzle ilgili çok şey öğrendim.Belki sizi,sizden daha iyi tanıyorum.Çünkü ben,dışardan bakan bir çift gözüm,herşeye objektif bakıyorum.Belki siz de benim gördüklerimi görüyorsunuz;ama öz eleştiriyi sevmediğiniz için gördüklerinizi kendinize saklıyorsunuz.Ama ben sizinle ilgili öğrendiğim gerçekleri ortaya çıkarmanın vakti geldiğine inanıyorum.Ve işte "Uykusuz bir Uzaylının Gözünden Dünya"...NOT:Merak edenler için=Evet,resimleri de ben çiziyorum...Fotoğrafları da ben çekiyorum...Şiirleri de ben yazıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder